Prezydent Białorusi przeprowadził spotkanie z przewodniczącym Kolegium Euroazjatyckiej Komisji Gospodarczej

Prezydent Białorusi Alaksand Łukaszenka przeprowadził spotkanie z przewodniczącym Kolegium Euroazjatyckiej Komisji Gospodarczej Michaiłem Miasnikowiczem. Euroazjatycka Unia Gospodarcza  – wspólnota gospodarcza powołana 29 maja 2014 roku przez trzy państwa założycielskie: Białoruś, Kazachstan i Rosję. Do unii dołączyły także Armenia (10 października 2014 roku) i Kirgistan (23 grudnia 2014 roku). Traktat powołujący do życia Unię przewiduje poszerzenie dotychczasowej unii celnej o swobodny przepływ kapitału, siły roboczej, towarów i usług. Euroazjatycka Unia Gospodarcza, zgodnie z postanowieniami traktatu, rozpoczęła formalną oraz praktyczną działalność 1 stycznia 2015 roku. Tego dnia zaczął obowiązywać swobodny przepływ pracowników między krajami EUG, w 2017 roku - wspólny rynek farmaceutyczny, a przed 2025 rokiem - energii elektrycznej oraz ropy i gazu. Zgodnie z postanowieniami traktatu założycielskiego organami Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej są: Najwyższa Euroazjatycka Rada Gospodarcza (składająca się z głów państw-członków Unii), Międzyrządowa Rada Euroazjatycka (złożona z szefów rządów), Euroazjatycka Komisja Gospodarcza oraz Trybunał Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej. Centrala Unii, według zapisów traktatu, ma siedzibę w Moskwie, Trybunał w białoruskim Mińsku, a służby finansowe Unii w kazachskim Ałmaty. Unia jest otwarta na poszerzenie o nowe kraje członkowskie, które podzielają jej cele i zasady działania. O swej wizji rozwoju Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej opowiedział Prezydent Białorusi.
- Jeśli chcemy zbudować tę Unię, musimy proponować realny program integracji i naważniejsze, panie Michale, co należy przewidzieć, by nie było tak do 2025 roku, że gdy zbierzemy się w grudniu 2024 roku i jak zwykle, o czym się nie umówiliśmy, że ktoś nie jest gotów pracować według wspólnych zasad rynku ropy, gazu, towarów rolno-spożywcznych, wyrobów alkoholowych i tak dalej, więc zaczynamy wymyślać jakieś wyjątki albo pozostawiać ograniczenia i tak dalej. Dlatego należy do 2025 roku poruszać w kilku etapach. Jeśli mówimy o wspólnym rynku ropy, gazu, ponieważ jest to dla nas ważne, więc przytoczyłem taki przykład, to w latach 2021, 2022, 2023, 2024 warto podejść do wspólnego kształtowania cen i tak dalej, jeśli chodzi o ropę naftową i gaz, towary rolno-spożywcze oraz inne. Po drugie zaś, prawie nie ma obecnie tych wolności, o których mówiliśmy. Albo są, lecz powiedzmy w taki sposób, nie w pełni. Na przykład, swobodny przepływ towarów, usług, siły roboczej i kapitału. Jest to podstawa, fundament w budowaniu naszej Unii. Do tego czasu tego nie mamy. Dlaczego? Przede wszystkim to obojętność pewnych krajów, które widzą siebie w innej Unii, a tu poprostu są i czekają na odpowiedni moment, wy wyjść z niej lub być nadal bez żadnych zmian. Więc powinny zostać realizowane przynajmniej te klasyczne zasady. Tego na razie nie ma.