МЗС Беларусі і МЗС РФ: маюцца факты абуральных парушэнняў правоў чалавека ў шэрагу краін "узорнай дэмакратыі"

Фота: belta.by

Факты абуральных парушэнняў правоў чалавека маюцца ў краінах, якія адносяць сябе да ўзорных дэмакратый. Аб гэтым гаворыцца ва ўступным слове намеснікаў міністраў замежных спраў Беларусі і Расіі да другога сумеснага беларуска-расійскага даклада міністэрстваў замежных спраў аб сітуацыі з правамі чалавека ў асобных краінах, паведамляе карэспандэнт БЕЛТА.

"Гэта даследаванне, як і папярэдні аднайменны даклад, з'яўляецца дзейсным механізмам сінхранізацыі намаганняў у праваахоўнай сферы, што прыкладаюцца нашымі краінамі, якія звязаны шматгадовымі традыцыямі дружбы і ўзаемадапамогі, культурнай і духоўнай роднасцю, агульным гістарычным мінулым і арыенцірамі на будучыню. Вялікая ўвага ў дакуменце ўдзелена сумеснаму захаванню гістарычнай праўды, што асабліва важна ў 80-ю гадавіну Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне і ў Другой сусветнай вайне", - адзначылі намеснікі міністраў замежных спраў Беларусі і Расіі Ігар Сякрэта і Сяргей Вяршынін.

Падкрэслена, што даклад накіраваны на абарону нашай сумеснай гісторыі, што адрознівае яго ад аналагічных заходнецэнтрычных прац, якія перапоўнены павучаннямі і крывадушнымі разважаннямі аб абстрактных крытэрыях, адводзячы чытацкую аўдыторыю ад разумення рэальнага стану спраў.

Звернута таксама ўвага, што на аснове даных з міжнародных і нацыянальных крыніц, матэрыялаў праваахоўных няўрадавых арганізацый у даследаванні прыведзены факты абуральных парушэнняў правоў чалавека ў шэрагу дзяржаў, якія адносяць сябе да ўзорных дэмакратый, а таксама ў краінах, якія прытрымліваюцца прыдуманых і навязваемых гэтымі "дэмакратыямі" правіл, якія ідуць уразрэз з нормамі і прынцыпамі міжнароднага права, замацаванымі ў агульнапрызнаных міжнародных дакументах.

"Іх улады прывыклі апраўдваць сваю бяздзейнасць у адносінах да шырокага спектра праяўленняў нецярпімасці (а часта і непрыкрытае садзейнічанне такім з'явам) крывадушнымі спасылкамі на нібыта абсалютны характар права на свабоду выказвання поглядаў (свабоду слова), - гаворыцца ва ўступным слове. - Гэта прыводзіць да таго, што пры патуранні міжнародных арганізацый яны адкрыта выкарыстоўваюць праблематыку правоў чалавека дзеля сваіх палітычных інтарэсаў, у тым ліку ў якасці інструмента для ўмяшання ва ўнутраныя справы, парушэння суверэнітэту незалежных дзяржаў".

Заяўлена, што пад гэтай маркай калектыўны Захад, які колькасна ўступае астатняму свету, беспадстаўна крытыкуе праваахоўную сітуацыю ў непажаданых ім краінах сусветнай большасці - непажаданых толькі тым, што маюць свой незалежны знешнепалітычны парадак дня і адстойваюць уласныя гістарычныя, культурныя і рэлігійныя каштоўнасці, нормы і традыцыі, пры гэтым нікому іх не навязваючы.

"Пакрываючы праяўленні гераізацыі нацызму, расізму, ксенафобіі і звязанай з імі нецярпімасці, адкрытую прапаганду расісцкіх ідэй і пастулатаў, спрабуючы нанава перапісаць гісторыю і раскалоць грамадства па этнічных, моўных і рэлігійных прыкметах, такія дзяржавы поўнасцю перакрэслілі ўсе свае разважанні аб універсальнасці правоў чалавека", - такая агульная пазіцыя знешнепалітычных ведамстваў Беларусі і Расіі.